Na 3577 km in Adelaide...

Daar zijn we dan weer, nu vanuit onze tussenstop in Adelaide.
De afgelopen dagen stonden vooral in het teken van vele kilometers door de middle of nowhere van Australie.

We vertrokken afgelopen vrijdag 22 November vanuit de Truckstop in Norseman. Beginnend aan een lange reis over de Highway 1 van Australie. Geen telefoonbereik, stijgende brandstofprijzen van 1,35 dollar in Perth tot 1,98 dollar aan de pomp langs de highway en vele lange rechte stukken door de prairie van Australie. Maar saai was het zeker niet: na enkele uren rijden zag je het landschap steeds weer veranderen. Van bosgebied naar woestijn en van woestijn weer naar landbouwgebied. We reden die dag zo'n 900 km, dus de reis richting het oosten begon zo hard op te schieten.
Bijzonder aan deze dag was dat we over het langste rechte stuk van Australie hadden gereden. 90 miles straight oftewel 145,6 km kaarsrechte weg. Een saaie weg, maar wel leuk om een keer gereden te hebben. Later op de middag passeerden we nog de grens van West-Australie met Zuid-Australie. We waren nu dus weer in een nieuwe tijdzone beland.
Die tijdzones zitten heel raar in elkaar hier, we snappen er zelf ook maar weinig van. Maja zo erg is dat nu ook weer niet. 's Avonds parkeerden we de camper bij een tankstation langs de snelweg, even wat eten koken en daarna lekker slapen na die lange rit vandaag.

Toen was het alweer zaterdag 23 November: na een goede nachtrust konden we weer verder gaan toeren. Het was weer een dag met veel kilometers: we maakten er weer zo'n 750. Adelaide begon nu heel dichtbij te komen: we waren er nog 320 km van verwijderd.
Het was vandaag een dag waarbij we vooral veel roadtrains tegenkwamen. En die moesten natuurlijk veelal op de foto worden gezet.
Ook die dag troffen we een paar hardlopers, die waren voor een goed doel onderweg om in 2 maanden tijd van Perth naar Sydney te rennen. Gekkewerk dachten Dirk en ik, maargoed je moet maar een uitdaging hebben he.
Oh ja, en voor ik het vergeet. Het allerbelangrijkste van die dag heb ik nog niet verteld. We kwamen bij een tankstation om te tanken en ik zag op de kaart een puntje met de naam Kevin erbij staan. Dus ik vroeg me af of er serieus een dorpje bestond dat mijn naam had gekregen. Dus bij het afrekenen van de benzine vroeg ik aan de eigenaar van het tankstation hoe het nu zat: hij vertelde mij dat Kevin een treinstation was, die bedoeld was voor de treinen die naar de mijnen gingen. Dus er bestaat een treinstation in Australie wat naar mij vernoemd is, haha!!!
Maargoed, we eindigden die dag in Port Augusta. We waren eindelijk weer in de bewoonde wereld beland. We hadden weer bereik met de telefoon, dus er kon weer eens een telefoontje naar het thuisfront worden gedaan. We zochten een plaatsje om de camper neer te zetten, maar het zag er allemaal niet heel gezellig uit in dat dorpje: heel oud, rommelig en het had meer van een of andere achterbuurt weg. We besloten dus om de camper net buiten het dorp aan het water te zetten.

Toen brak de zondagmorgen alweer aan. We gingen de laatste 320 km naar Adelaide maken om daar een tussenstop van 3 dagen te gaan maken. Onderweg moesten we even plots stoppen, want we zagen toch wel een heel apart meertje. We hadden er verhalen over gehoord, maar nu zagen we het met onze eigen ogen. Een meer dat ROZE kleurde, ja het is echt waar, we kunnen het bewijzen door prachtige foto's die we hebben gemaakt. Maar je vraagt je zeker af hoe dat kan, nou het schijnt zo te zijn dat als het heel warm is hier er bepaalde stoffen in meertjes worden aangemaakt en dat daardoor het water roze gaat kleuren. Het is dus alleen te zien als de zon fel schijnt en er warme temperaturen zijn. Echt apart om te zien.
Na wat mooie foto's te hebben gemaakt reden we door naar Adelaide. We zochten op de kaart naar een camping die dicht bij het centrum zou liggen, want we wilden de camper voor enkele dagen parkeren om zo wat van Adelaide te kunnen zien. De eerste poging was meteen raak: een camping genaamd Levi Park lag op ongeveer 5 km van het centrum. Ze hadden nog een mooi plaatsje vrij voor ons en na een bezichtiging besloten we onze camper te gaan parkeren.
Toen dat gebeurd was gingen we naar het centrum van Adelaide om eens wat kennis te gaan maken met deze stad. Er lag een mooie busstop voor onze camping, maar wij besloten zeer sportief om die 5 km gewoon te voet te doen. Mensen verklaarden ons voor gek, maar het is goed voor onze conditie, scheelt weer wat geld in de portemonnee en het was ook meteen een mooie wandeling door de straten van Adelaide.
Na een mooie wandeling gingen we weer is een keer uiteten. We gingen eens ouderwets naar 'The Schnitzel Bar'. Het eten smaakte goed, maar de schnitzels in Nederland/Duitsland zijn toch stukken beter. Daarna gingen we nog even naar de kroeg om een lekker pilsje te gaan drinken. Dat mocht wel weer eens, want het was toch alweer een week geleden dat we ons laatste biertje hadden gehad. Daarna konden we weer heerlijk slapen.

Maandag 25 November: We gingen Adelaide vandaag maar eens goed bekijken. We zagen gisteren een mooi stadion in de stad, wat we vandaag als eerste gingen bezichtigen: The Adelaide Oval. We hoopten op een voetbal stadion, maar helaas de sport die er beoefent werd was CRICKET. Het was wel een prachtig stadion en je kon er gratis een kijkje nemen. Er was daar momenteel een wedstrijd aan de gang: een potje cricket tussen Zuid-Australie en Tasmanie. We namen plaats op de tribune en keken de wedstrijdje zo'n half uurtje aan. Ten eerste snapten we maar weinig van het spel en ten tweede er zat totaal geen sensatie in. We maakten wat foto's en al snel verlieten we het stadion.
We bezochten daarna nog een oude kathedraal, waar we ook even een kijkje namen. Het was wel mooi om dit even te bekijken, vooral de manier waarop het gebouwd was.
Adelaide is vooral een stad met veel oude aparte gebouwen. Met daartussen veel nieuwe, luxe kantoorgebouwen en winkelcentra. Een apart gezicht, maar wel mooi om te zien.
Adelaide is qua stad wel stukken mooier dan Perth. En als we velen mensen moeten geloven, zijn Melbourne en Sydney nog veel mooier. Dus daar kijken we naar uit.
Na een dag waarbij we echt vele kilometers gewandeld hebben, gingen we terug naar de camping om wat eten te koken. Daarna nog even een balletje trappen en daarna heerlijk slapen.

Dinsdag 26 November: Vandaag is het echt benauwd warm, eigenlijk een beetje te warm. Eerst gingen we even onze kleren wassen. Toen dat gebeurd was besloten we vandaag toch maar de bus te pakken met dit hete weer. Eerst gingen we naar een voetbalwinkel, waar zo'n beetje alle shirtjes van topclubs en nationale teams werden verkocht. Helaas voor Dirk was er geen enkel shirtje van PSV EINDHOVEN te vinden HAHAHA!!!! En dan maar meteen over topclubs gesproken: shirtjes van AJAX AMSTERDAM waren wel aanwezig in de winkel.
Dus ze hebben hier in Adelaide tenminste verstand van voetbal, jammer he Dirk. Ik kocht nog een mooi shirt van Manchester United en daarna gingen we lekker op het terras zitten. In de schaduw, want in de zon was het niet om uit te houden.
Nu zijn we terug bij onze camper en we gaan dadelijk nog een afsluitend pilsje in Adelaide doen. Morgenvroeg gaan we weer verder reizen richting Melbourne....

Dit was het dan weer zover, mijn volgende update zal rond het weekend wel weer zijn. Als goed is dan vanuit Melbourne, waar we Alex gaan bezoeken: een jongen uit Deurne die daar bij een Nederlandse boer voor 3 maanden aan het werk is.

HOUDOE!!!!