Adelaide --->> Melbourne: Het laatste stukje...

Nou, daar zijn we dan weer. Nu vanuit Melbourne city, waar we eindelijk weer in een goed bed hebben kunnen slapen vannacht. De camper is na 15 dagen weer ingeleverd en we zitten nu in een hostel in het centrum van Melbourne.

Het begon allemaal de woensdagmorgen toen we gingen vertrekken vanaf de camping in Adelaide. We hadden de avond ervoor nog een afsluitend pilsje gedaan in 'The Lion', volgens velen daar de beste kroeg in Adelaide. En we hadden nog geluk ook, elke dinsdagavond bleek het daar vatjes legen te zijn. Elk pilsje koste deze avond maar 5 dollar, dus dat scheelde weer in de knipbeurs. Het was een gezellige avond waarbij we een leuk gesprek hadden met een Australische broer en zus, die vanuit Engeland weer voor even terug in hun geboorteland waren. Ze vertelden ons vanalles over Australie en hadden het veelal over het Engelse en Nederlandse voetbal. Een mooie afsluitende avond.
's Morgens even olie peilen van de camper en we konden weer op pad richting Melbourne. We kozen dit keer niet voor een route langs de kust, maar gingen de binnenlanden opzoeken. Er werd ons verteld dat er halverwege de route naar Melbourne een heel mooi natuurgebied lag, genaamd Grampians National Park. We besloten daar heen te rijden en daar onze nacht te gaan doorbrengen. Toen we er aankwamen bleek het een heel mooi bergachtig gebied met leuke slingerwegen en af en toe wat haarspeldbochten. We zagen een bord staan dat er in de buurt watervallen zouden moeten zijn. We besloten daarheen te rijden en parkeerden onze camper op een mooi plekje.

Donderdagmorgen stonden we op tijd op om een wandeling in het natuurgebied te gaan maken en de watervallen te gaan bekijken. Het waren de MacKenzie Falls en het was prachtig om te zien. We maakten velen foto's en wandelden zo'n 15 km langs het water af. Genieten.
Daarna reden we een stukje verder en zagen een bordje staan met 'The Balconies'. We vroegen ons af wat dat zou zijn en we reden die kant op. Het was deze morgen behoorlijk druk met de toeristen daar, dus het moest wel iets aparts zijn. En dat bleek het ook: het waren bijna precies dezelfde rotsen die je kent uit de fim 'The Lion King'. Het moment dat Simba wordt getoond aan zijn rijk. Wij hebben zelf op het randje van die rotsen gestaan en het gaf echt een kick. Het uitzicht was prachtig en alleen het gevoel al dat je op een rots staat en er onder je verder helemaal niets is. We maakten een paar spectaculaire foto's en gingen daarna verder.
Het begon helaas voor de eerste keer echt te regenen hier in Australie. We stopten dus niet veel meer en maakten flink vordering richting Melbourne.
Aan het eind van de middag besloten we de camper in Bendigo aan de kant te zetten. Het LEEK op het eerste oog een leuk stadje en we namen een kijkje in het centrum. Maar helaas door het slechte weer liep alles in de soep. We gingen naar de bioscoop om daar een filmpje te gaan kijken, maar helaas draaide er op dat moment geen leuke film. We besloten wat eten klaar te maken in de camper en gingen daarna een pilsje drinken in de kroeg. Het leek op het eerste oog een leuk kroegje met daarbij een restaurant waar veel mensen zaten te eten. Maar helaas....
Na 9 uur kwam er beveiliging in de kroeg. Dat zagen we wel vaker hier in Australie, dus dat was nog niet zo raar. Maar hoe later het werd, hoe meer vreemde mensen er binnenkwamen. Een enkeling begon tegen ons aan te lullen en we begonnen ons steeds minder op ons gemak te voelen. We dronken ons pilsje op en besloten maar terug naar de camper te gaan.
Buiten op straat hing ook een raar sfeertje, het had echt wel iets weg van Helmond. En daarom hebben we Bendigo nu ook maar benoemd tot het Helmond van Australie. En alsof deze avond al niet raar genoeg was: het bleek ook nog is zo te zijn dat de parkeerplaats waar de camper stond een of andere homo-ontmoetingsplaats was, BAH BAH!!! We deden snel alle deuren op slot en gingen maar snel slapen.

Vrijdagmorgen 29 November werden we weer wakker en gelukkig waren we niet gestoord door een of andere rare kerel. Vandaag was het gelukkig beter weer, dus we namen nog even vlug een kijkje in Bendigo. We liepen door een park en zagen ineens hoog in de bomen heel veel vleermuizen hangen. Dat was wel apart om te zien en we maakten natuurlijk vlug wat foto's.
We reden daarna verder richting Strathmerton, waar we 2 jongens uit Deurne gingen bezoeken die daar aan het werk waren bij een Nederlandse boer. Onderweg zagen we nog een kaasfabriek waar Geris veel zaken mee doet en ook zagen we een Nederlandse molen langs de weg staan. Na wat foto's reden we verder naar de boerderij van Richard van Doorne (oorspronkelijk uit Bakel). Daar zijn Alex en Wiel voor 3 maanden aan het werk via school.
We kregen een rondleiding op de boerderij en daarna mochten we kennis maken met Alex z'n kookkunsten. Het eten smaakte goed en als afsluiter gingen we nog een pilsje drinken bij boer Richard. Dirk kreeg van Richard een aanbod om eind januari, (als ik weer naar huis ga), bij hem te komen werken. Dus zo'n aanbod is niet verkeerd voor Dirk.

Zaterdagmorgen 30 November stonden we om half 7 al langs ons bed. We gingen namenlijk dit weekend met Alex en Wiel naar Melbourne toe, want hun hadden dit weekend vrij. Wij lieten onze camper bij de boerderij staan en gingen met hun auto naar Melbourne toe.
Halverwege Melbourne begon de lol al: we moesten nog tanken, maar we stelde dat een beetje te lang uit. Er kwam maar geen tankstation en op een gegeven moment begon de auto te stotteren. We reden nog maar 40 km/h over de vluchtstrook, maar met een beetje geluk haalde we het tankstation toch. Met een volle tank gingen we weer verder. De planning was om eerst een stuk van de Great Ocean Road te gaan rijden. Dat is een hele bekende toeristische route langs de zuidkust van Australie. Via vele slingerwegen was het prachtig rijden zo langs de kust met als een van de hoogtepunten 'The Twelve Apostles'. Dat waren prachtige rotsen langs de kust en het was een ware toeristische trekpleister. Het was ongelooflijk hoeveel mensen daar waren om die rotsen te bekijken. Na dat gezien te hebben reden we terug naar Melbourne.
Toen moesten we nog op zoek naar een slaapplaats voor die nacht. Dat werd een ware zoektocht: bij de een na de ander kregen we te horen dat het OF vol zat OF het was veel te duur. Na 2 uur zoeken bij onze allerlaatste poging was het dan toch raak, we hadden eindelijk een bed gevonden. We dropte vlug onze spullen op de kamer, gingen wat eten en konden toen heerlijk aan wat welverdiende pilsjes gaan beginnen.

Toen was het alweer zondagmorgen. We checkte om 10 uur uit en besloten eerst onze spullen terug naar de auto te brengen. We gingen vol goede moed op pad, maar na een tijdje begonnen we ons af te vragen of we wel goed zaten. WAAR STOND DIE AUTO OOK ALWEER??? was de vraag. We hadden hem geparkeerd in een parkeergarage, maarja die waren er zoveel hier in Melbourne city. Na heel veel onnodige kilometers vonden we hem uiteindelijk toch.
We reden de auto uit de parkeergarage en parkeerde hem nu op een betere plaats. Die konden we gelukkig beter onthouden. Daarna liepen we een rondje door Melbourne en gingen op zoek naar het hoogste gebouw in de stad. Want daar kon je blijkbaar met een lift omhoog om een prachtig uitzicht over Melbourne te krijgen. We vonden de 'Eureka Tower' al snel en gingen 88 verdiepingen omhoog om op 300 meter hoogte een prachtig uitzicht op Melbourne te hebben. Je zag werkelijk waar heel Melbourne en het uitzicht was echt onbeschrijfbaar.
's Middags gingen we nog even naar het strand om een duik in de zee te nemen. Na wat gegeten te hebben reden we terug naar de boerderij in Strathmerton.
We hadden een leuk weekend achter de rug samen met Alex en Wiel, waarin we genoeg hebben meegemaakt. Eén ding hebben we wel geleerd, de stad is helemaal niks voor die jongens van het platteland HAHA!!!

Na (gelukkig) onze laatste nacht in de camper te hebben doorgebracht, brak de maandagmorgen alweer aan. Dat was de dag dat we onze camper in Melbourne moesten gaan inleveren. En dat vonden we helemaal niet erg, want na 2 weken waren we wel blij dat we weer is in een goed bed konden gaan slapen.
We namen afscheid van Alex en Wiel en reden daarna onze laatste kilometers naar Melbourne.
Na 15 dagen en 4786 km hadden we onze reis van Perth naar Melbourne voltooid. Een prachtige ervaring die we niet snel zullen vergeten.
Na het inleveren en controleren van onze camper trokken we met onze bagage richting het centrum van Melbourne. Daar hadden we voor de komende 3 nachten een hostel geboekt. Deze dag deden we verder niet veel: even lekker een dagje niksen en mooi alles weer een beetje bijwerken. En natuurlijk het allerbelangrijkste: weer in een lekker fris bedje kunnen slapen. Dat was echt fijn!!!

Dit was het dan weer zo'n beetje. Een heel verhaal, maar zo zijn jullie weer helemaal op de hoogte. Het valt niet mee om zo'n verhaal te maken, want we maken zoveel mee en ik wil jullie zoveel vertellen. Maar ik hoop dat jullie zo via de belangrijkste dingen een goed beeld krijgen van onze avonturen.
Tot de volgende keer!!! HOUDOE!!!